به کارگیری بیوتکنولوژی در کشاورزی منجر به تولید فرآورده هایی با کیفیت بهتر، کاهش هزینه تولید آن و تولید فرآورده هایی باارزش افزوده بیشتر می گردد . به همین دلیل ، امروزه فعالیت های گسترده ای در بخش بیوتکنولوژی برای تبدیل تحقیقات پایه ای به کاربردی و توسعه آن (تجاری ) در حال شکل گیری است . به کارگیری روش ها و فنون مهندسی ژنتیک و بیوتکنولوژی در کشت سلول و بافت گیاهان به ویژه گیاهانی که از جنبه اقتصادی و غذایی اهمیت فوق العاده ای دارند، بسیار ارزشمند است . زیرا در مقایسه با شیوه های کشت و تکثیر معمولی از این روش می توان با هزینه ای بسیار کمتر وسرعت عمل بیشتر به دودمان های خالص سلولی و انتخاب سالم ترین بافت گیاهی با بازده کمی و کیفی چشمگیری نائل شد . با به کارگیری بیوتکنولوژی می توان گیاهی را تولید کرد که به عواملی همچون سرما، گرما، رطوبت ، خشکی ، املاح ، حشرات ، آفات ، ویروس ها و سایر عوامل بیماری زا مقاوم باشند و علاوه برآن در مقایسه با موجود طبیعی ، مجهز به مکانیسم های دفاعی بیشتری باشند . بیوتکنولوژی کاربردهای امیدوار کننده بسیاری دارد، اما نه یک راه حل عمومی و نه جایگزینی برای روش های موجود است ، بلکه یک روش کمکی برای حل مشکلات کشاورزی است